دوباره نوبت ِ دلتنگی ام به جمعه رسید
دلم هوای تو کرد و به این بهانه تپید
 
گلوی خاطره هایم گرفته ، بغض آلود
صدای زخمه ی نای ام در آسمان پیچید
 
منی که گم شده ام پیش آفتاب ِحضور
منی که غایبم و نورت از کرانه دمید
 
تو قاف ِ قبله عشقی و قصه ی سیمرغ
منم  ، که پر زده ام بی شماره با تردید
 
نشسته بر سر راهت دو چشم یعقوب ام
که  بوی پیرهنت را در این میانه شنید
 
هلا عزیز جهان ... مسَّنا غم ِدوری  
کرم نما و فرود آ به چشم های سپید
( رضا محمدصالحی)